Geplaatst in het Agrarisch Dagblad 13 december 2003

Een columnist die zegt dat anderen zitten slapen moet zelf zeker wakker blijven. Dat is dus niet het geval bij Willem Bruil. Sterker nog, het lijkt wel of Kaas Vaak zijn huisgenoot is.

Het is een feit dat de landbouw organisaties eind jaren zeventig (vogelrichtlijn) en begin jaren negentig (nitraat- en habitatrichtlijn) niet goed genoeg hebben opgelet. Men moet echter niet vergeten dat in die tijd Brusselse afspraken boterzacht waren. Dus waarom zouden we ons zorgen maken. Pas bij het van kracht worden van het verdrag van Amsterdam op 1 mei 1999 kon de Commissie sancties opleggen en op die manier lidstaten dwingen regels na te leven.

Geleerd van de ervaringen opende het landbouwbedrijfsleven in 1993 een kantoor in Brussel. Daardoor is er op het gebied van IPPC en MER richtlijn actief gelobbyd. De hele rundveehouderij is daar bijvoorbeeld buiten gebleven.

De niet zo wakkere Bruil verbaast zichzelf kennelijk over het bestaan van een NEC richtlijn. Juist bij deze richtlijn heeft LTO Brussel één van zijn grootste successen behaald. De Commissie stelde voor vier verzurende stoffen strenge plafonds voor. Slechts het plafond voor ammoniak, dat relevant is voor de landbouw is naar boven bijgesteld van 104 kton naar 128 kton. Het gevolg is dat Nederland geen probleem heeft met het ammoniak plafond vanuit Brussel. Meneer Bruil slaap gerust verder LTO blijft wel wakker.

Tot slot de kaderrichtlijn water. Het algemene idee dat water schoon moest zijn en dat daar in principe geen concessies aan kunnen worden gedaan heeft LTO niet uit de richtlijn kunnen halen. LTO heeft daarom hard gewerkt aan een ontsnappingsclausule. Zo kunnen de normen worden aangepast als er buitensporig hoge kosten gemaakt moeten worden. De eis dat alle emissies van door de mens gemaakte stoffen tot nul moest worden gereduceerd is er ook uitgehaald. Denk u eens in wat dat oplevert voor de teelten die gewasbeschermingsmiddelen gebruiken.

LTO heeft hierover in 2000 uitgebreid gerapporteerd. Maar Bruil kent de media. De eerste keer is het leuk om te plaatsen. De tweede keer dezelfde boodschap wordt saai en de derde keer verdwijnt je kopij in de prullenbak. Daarom is LTO achter de schermen door gegaan.. Nu de gevolgen voor de landbouw uit onverdachte hoek worden bevestigd is de aandacht er weer volop. Precies wat LTO nodig had om iedereen, inclusief meneer Bruil, op scherp te zetten bij de nu cruciale implementatiefase van de kaderrichtlijn water.

LTO Brussel slaapt nooit.

Wilt u hierop reageren? E-mail dan naar info@lto.nl.

Martin van Driel, LTO Bureau Brussel, dinsdag 16 december 2003